บทที่ 548

ซินเอ๋อร์หาข้ออ้างแล้วออกไปเช่นกัน

ในเรือนเหลือแค่ซือลั่วกับเว่ยฉงซีเพียงสองคน

ลมพัดมาเป็นครั้งคราว กลิ่นยาลอยเตะจมูก

ซือลั่วมองไปที่เว่ยฉงซีนางอยากเอ่ยปากว่าเขาสักอย่างแต่เมื่ออ้าปากแล้วกลับตำหนิอะไรไม่ออกสักคำ

หากเว่ยฉงซีไม่ได้เป็นห่วงนางและนางทำสิ่งดี ๆ เพื่อนาง เขาก็คงไม่อยากหักกระดูกแล้วต่อใหม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ